WILISWEG

Witte dorpen

Dinsdag 8 mei 2018.

Op het balkon waar de zon staat is het te heet omdat er een windje ontbreekt. We gaan daarom al vroeg op pad. Eerst om te tanken en daarna een rit naar het oosten. Over de snelweg richting Malaga, Velez-Malaga/Torre de Mar en dan afslag Torrox. De bedoeling is een gedeelte te rijden van een ANWB route langs witte dorpjes. De eerste plaats Torrox is er meteen al één. Mooi gezicht… al die witte woningen tegen een helling aan. Maar Herman heeft vanwege het verkeer hier geen erg in en rijdt door. Bovendien concentreren wij ons inmiddels op het plaatsnamenbordje van Competa. Dat is namelijk het begin van de route.

De weg slingert door een vriendelijk berglandschap met wijnstokken en kleine, witte boerderijtjes. Dan bereiken we na 77 km Competa, een wit wijndorp in de Sierra de Tejeda. We zijn hard toe aan een wc en koffie dus het eerste restaurant gaan wij vereren met ons bezoek. Van hieruit is al een aardig beeld te zien van het witte dorpje. De huizen staan heel dicht bij elkaar en het lijkt van een afstandje op een witte massa. Witter kan bijna niet! Het landschap in deze streek is schitterend!
Over een prachtig, bochtig bergweggetje naar Archez, 3 km verder! Dit eveneens witte dorpje doorkruisen we een paar keer omdat we problemen hebben om de juiste weg te vinden naar Salares. We hebben de navigatie hard nodig.
De weg stijgt nu bijna 7 km onafgebroken naar Salares. Een piepklein dorpje (350 inw.) dat nog door de Romeinen is gesticht.
Het is heel mooi hier alleen geen plek om de auto aan de kant te zetten.


Dan verder naar Sedella. Dat ligt te midden van groene druivenstokken. Al deze dorpjes zijn witte plekken in het groene heuvellandschap. Na 7 km bereiken we Canillas de Aceituno. Op het hoogste punt zien we olijfgaarden en in de verte rotsachtige bergen.
Bij La Vinuela stoppen we met deze route. We hebben wel genoeg witte huisjes gezien. Hier ligt trouwens een groot meer. Dat brengt afwisseling in het landschap.

De terugreis gaat lekker vlot en ook het parkeren in de ons inmiddels bekende straat verloopt zonder problemen.
Het is nog vroeg genoeg om het strand te bezoeken. Maar na een half uurtje verdwijnt de zon helaas en wordt het licht bewolkt.
Op ons balkon is er een ware plaag van lieveheersbeestjes.
Omdat we vanmiddag een maaltijd hebben overgeslagen hebben we nu wel erge trek en gaan tegen achten eten bij Tres Amigos. Het regent een beetje als wij naar dit Mexicaanse restaurant lopen. Na de maaltijd gaan we nog wat drinken bij De Kroon, wel binnen dit keer.

<<

>>